سیاه چادر بافی، هنر سنتی عشایر و فرصت اقتصادی پایدار
بافت سیاهچادر بهعنوان اصلیترین فضای زندگی عشایر کوچرو، علاوه بر کارکرد مسکونی، ظرفیت ایجاد اشتغال و درآمد برای خانوادههای عشایری را دارد.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما ، مرکز ایلام؛ سیاهچادر یکی از مهمترین سازههای سنتی عشایر کوچرو است که با همکاری جمعی زنان و مردان عشایر بافته میشود.
این سازه سبک، اصلیترین فضای زندگی عشایر بوده و با هدف ایجاد خانهای قابل حمل، متناسب با سبک زندگی کوچنشینی طراحی شده است.
هر سیاهچادر معمولاً از ۸ تا ۱۰ تخته تشکیل میشود و با ستونهایی چوبی برپا میگردد، جنس این تختهها از موی بز است جنسی که علاوه بر استحکام، در برابر رطوبت مقاوم بوده و موجب دوام و کیفیت بالای سیاهچادر میشود، همین ویژگیها باعث شده است که سیاهچادر از نظر اقتصادی نیز برای خانوادههای عشایری اهمیت ویژهای داشته باشد.
این هنر سنتی همچنان در بسیاری از مناطق عشایری کشور از جمله ایلام، کرمانشاه، لرستان، همدان و خوزستان رواج دارد.
جابهجایی آسان، برپایی سریع و امکان حمل ساده، از دیگر ویژگیهای مهم سیاهچادر است که آن را مناسب سبک زندگی کوچنشینی میکند.
احیای هنرهای دستی همچون سیاهچادربافی میتواند زمینهای مهم برای توسعه تولیدات بومی و ایجاد اشتغال پایدار در مناطق عشایری باشد، ظرفیتی که توجه به آن میتواند علاوه بر حفظ میراث فرهنگی، نقش قابل توجهی در رونق اقتصادی این مناطق ایفا کند.